ΤΑ ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΟΣ
Η μάχη του Μαραθώνος, η οποία συνήφθη στην ομώνυμη πεδιάδα στο τέλος του θέρους του – 490, ανάμεσα στους Αθηναίους, βοηθούμενους από τους συμμάχους τους Πλαταιείς, και στους Πέρσες του Δάτη και του Αρταφέρνη, αποτελεί από στρατηγικής απόψεως, έναν μεγάλον γρίφον.
Το αποτέλεσμά της, κατά την γνώμην μου, είναι ένα δυσεξήγητον παράδοξον, το οποίον, όσον και αν η συμβατική επιστήμη έχει με τον τρόπον της προσπαθήσει να το εξηγήσει, εν τούτοις παραμένουν αρκετά ερωτήματα, στα οποία δεν έχουν δοθεί πειστικές απαντήσεις.
Βέβαια το θάρρος και η μαχητική ικανότης των Ελλήνων ήσαν πολύ υψηλότερα από τα αντίστοιχα των Περσών, και το αξιακόν σύστημα, επάνω στο οποίον εδράζοντο αυτές οι ιδιότητες, δεν είχε το όμοιόν του στον βαρβαρικόν κόσμον. ‘Όμως αυτή η υπεροχή από μόνη της δεν είναι ικανή να δικαιολογήσει την συντριπτικήν ήτταν, την οποίαν υπέστησαν οι Πέρσες εκεί.
Το πρώτον θαυμαστόν και δυσεξήγητον φαινόμενον της μάχης είναι η τεράστια υπέρ των Ελλήνων διαφορά των θυμάτων της αναμετρήσεως: Αθηναίοι νεκροί 192, Πλαταιείς 11, Πέρσες 6.400!!...
Αν μάλιστα αναλογισθώμεν ότι η μάχη έγινε σε ανοιχτόν πεδίον με τακτικήν παράταξιν και από τις δύο πλευρές και με αναλογίαν δυνάμεων καταλυτικά βαρύνουσα υπέρ των βαρβάρων (10.000 Αθηναίοι και 1.000 Πλαταιείς, εναντίον 120.000 Περσών), το αποτέλεσμα, όσον αφορά τα θύματα της μάχης, καθίσταται ανέλπιστον.
Να λάβουμε επίσης υπ’ όψιν μας ότι οι επιτιθέμενοι ήσαν οι Έλληνες και ότι έως ότου καλύψουν δρομέως την απόστασιν μεταξύ των δύο παρατάξεων, η οποία ήταν μεγαλύτερη των 8 σταδίων, ήτοι των 1.460 μέτρων, εδέχοντο συνεχώς τις βολές των τοξοτών του εχθρού, οι οποίες από μόνες τους ήσαν ικανές να επιφέρουν τόσες ή και περισσότερες ακόμη απώλειες από τις συνολικές της Ελληνικής πτέρυγος.
Όταν οι δύο στρατοί συνεκρούσθησαν,
Το άλλο παράδοξον, το οποίον αδυνατούν να εξηγήσουν οι «ειδικοί» αναλυτές, είναι η εμφάνισις στο πεδίον της μάχης και η καταλυτική συμμετοχή του σε αυτήν, του λεγομένου Εχετλαίου.
Ο Εχετλαίος ήτο μία μυστηριώδης φασματική μορφή μεγαλοσώμου πολεμιστού, ο οποίος κρατώντας ένα όπλον σχήματος εχέτλης, δηλαδή λαβής αρότρου, εσκότωσεν πολλούς βαρβάρους, προξενώντας πανικόν στις τάξεις τους.
Μάλιστα ένας Αθηναίος οπλίτης, ονόματι Επίζηλος, ο οποίος επολέμησεν με ανδρείαν στην μάχην αυτήν, είδε απέναντί του τον Εχετλαίον να φονεύει έναν Πέρση, ο οποίος εστέκετο δίπλα του. Η οπτική όμως αυτή εμπειρία του Επιζήλου εστάθη αιτία διά να χάσει το φως του και να μείνει τυφλός έκτοτε σε όλην του την ζωήν, από την λάμψιν του όπλου του Εχετλαίου.
Η μυστηριώδης μορφή του μεγαλόσωμου γενειοφόρου πολεμιστού, εξηφανίσθη κάποιαν στιγμήν από το πεδίον της μάχης, με τον τρόπον με τον οποίον είχεν εμφανισθεί. Ο Ηρόδοτος και ο Παυσανίας στα «Αττικά» του, αναφέρουν πολλά, δια τον Εχετλαίον, του οποίου το όνομα έδωσεν το Μαντείον των Δελφών σε χρησμόν, τον οποίον εζήτησαν οι Αθηναίοι διά το φαινόμενον, μετά την νίκην τους επί των βαρβάρων.
Τα ανωτέρω δημιουργούν εύλογα ερωτήματα, διά το είδος των δυνάμεων, οι οποίες είναι δυνατόν να ενεργοποιηθούν,
25/7/2015
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΡΟΣΟΣ
(ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ)
Το αποτέλεσμά της, κατά την γνώμην μου, είναι ένα δυσεξήγητον παράδοξον, το οποίον, όσον και αν η συμβατική επιστήμη έχει με τον τρόπον της προσπαθήσει να το εξηγήσει, εν τούτοις παραμένουν αρκετά ερωτήματα, στα οποία δεν έχουν δοθεί πειστικές απαντήσεις.
Βέβαια το θάρρος και η μαχητική ικανότης των Ελλήνων ήσαν πολύ υψηλότερα από τα αντίστοιχα των Περσών, και το αξιακόν σύστημα, επάνω στο οποίον εδράζοντο αυτές οι ιδιότητες, δεν είχε το όμοιόν του στον βαρβαρικόν κόσμον. ‘Όμως αυτή η υπεροχή από μόνη της δεν είναι ικανή να δικαιολογήσει την συντριπτικήν ήτταν, την οποίαν υπέστησαν οι Πέρσες εκεί.
Το πρώτον θαυμαστόν και δυσεξήγητον φαινόμενον της μάχης είναι η τεράστια υπέρ των Ελλήνων διαφορά των θυμάτων της αναμετρήσεως: Αθηναίοι νεκροί 192, Πλαταιείς 11, Πέρσες 6.400!!...
Αν μάλιστα αναλογισθώμεν ότι η μάχη έγινε σε ανοιχτόν πεδίον με τακτικήν παράταξιν και από τις δύο πλευρές και με αναλογίαν δυνάμεων καταλυτικά βαρύνουσα υπέρ των βαρβάρων (10.000 Αθηναίοι και 1.000 Πλαταιείς, εναντίον 120.000 Περσών), το αποτέλεσμα, όσον αφορά τα θύματα της μάχης, καθίσταται ανέλπιστον.
Να λάβουμε επίσης υπ’ όψιν μας ότι οι επιτιθέμενοι ήσαν οι Έλληνες και ότι έως ότου καλύψουν δρομέως την απόστασιν μεταξύ των δύο παρατάξεων, η οποία ήταν μεγαλύτερη των 8 σταδίων, ήτοι των 1.460 μέτρων, εδέχοντο συνεχώς τις βολές των τοξοτών του εχθρού, οι οποίες από μόνες τους ήσαν ικανές να επιφέρουν τόσες ή και περισσότερες ακόμη απώλειες από τις συνολικές της Ελληνικής πτέρυγος.
Όταν οι δύο στρατοί συνεκρούσθησαν,
Το άλλο παράδοξον, το οποίον αδυνατούν να εξηγήσουν οι «ειδικοί» αναλυτές, είναι η εμφάνισις στο πεδίον της μάχης και η καταλυτική συμμετοχή του σε αυτήν, του λεγομένου Εχετλαίου.
Ο Εχετλαίος ήτο μία μυστηριώδης φασματική μορφή μεγαλοσώμου πολεμιστού, ο οποίος κρατώντας ένα όπλον σχήματος εχέτλης, δηλαδή λαβής αρότρου, εσκότωσεν πολλούς βαρβάρους, προξενώντας πανικόν στις τάξεις τους.
Μάλιστα ένας Αθηναίος οπλίτης, ονόματι Επίζηλος, ο οποίος επολέμησεν με ανδρείαν στην μάχην αυτήν, είδε απέναντί του τον Εχετλαίον να φονεύει έναν Πέρση, ο οποίος εστέκετο δίπλα του. Η οπτική όμως αυτή εμπειρία του Επιζήλου εστάθη αιτία διά να χάσει το φως του και να μείνει τυφλός έκτοτε σε όλην του την ζωήν, από την λάμψιν του όπλου του Εχετλαίου.
Η μυστηριώδης μορφή του μεγαλόσωμου γενειοφόρου πολεμιστού, εξηφανίσθη κάποιαν στιγμήν από το πεδίον της μάχης, με τον τρόπον με τον οποίον είχεν εμφανισθεί. Ο Ηρόδοτος και ο Παυσανίας στα «Αττικά» του, αναφέρουν πολλά, δια τον Εχετλαίον, του οποίου το όνομα έδωσεν το Μαντείον των Δελφών σε χρησμόν, τον οποίον εζήτησαν οι Αθηναίοι διά το φαινόμενον, μετά την νίκην τους επί των βαρβάρων.
Τα ανωτέρω δημιουργούν εύλογα ερωτήματα, διά το είδος των δυνάμεων, οι οποίες είναι δυνατόν να ενεργοποιηθούν,
25/7/2015
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΡΟΣΟΣ
(ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ)
ΠΗΓΗ\
